¿Qué onda?

We moeten er nu echt aan geloven. Achter de computer zitten terwijl de zon zo lekker schijnt. Overdag is het hier rond de 25 graden, maar ’s nachts vriest het bijna..
We zijn nu bijna twee weken in Xela en elke dag is druk. Naast de 5 uur Spaanse les per dag zit de week vol met activiteiten georganiseerd door de talenschool Celas Maya. Tussen alles door worden we elke dag voor desayuno (7:30), almuerzo (13:30) en cena (19:30) bij ons gastgezin verwacht.
Het gastgezin is een beetje anders dan verwacht, omdat er naast ons en Casper (ook student uit Utrecht) nog vier Amerikanen van een andere  talenschool wonen. De afgelopen tijd aten we niet samen met de gastfamilie aan een tafel, maar met de Amerikanen en spraken we dus ook voornamelijk Engels.. Norma, onze moeder hier, is heel lief en heeft drie kinderen: Sergio (14), Alejandra (8 ) en Carlos (6). Af en toe is Faust, de vader, ook thuis. Sergio eet meestal wel met ons aan tafel en dan spreken we allemaal Spaans of leren we hem Engels. Norma kookt elke dag iets met bonen (frijoles), of eigenlijk eerder ‘bonen met iets’.  Het ‘iets’ bestaat ofwel uit rijst, ei en/of groenten. Altijd vergezeld van zoet brood of tortillas. Het ontbijt bestaat meestal uit cornflakes, banaan en warme melk en soms uit pannenkoekjes.
Tot nu toe waren onze ‘trouwringen’ overbodig, want in Xela zijn ze, door de minstens 30 talenscholen, veel buitenlandse studenten gewend. We mogen hier gewoon samen in een kamer slapen en de bedbugs delen :s. Vandaag zijn we naar een andere kamer verhuisd in de hoop een bedbug-loos bed te treffen. Norma gelooft echter niet dat Elke bedbugs heeft en dat het komt door haar lichte huid of door het eten...

Het Spaans leren vordert voor ons allebei langzamer dan verwacht en het eind van de cursus komt in zicht (okee niet overdrijven.. we zitten op de helft). Elke wordt wel een beetje benauwd aangezien ze over anderhalve week mensen moet gaan inteviewen..

Vorige week zijn we met Josué, de gids van Celas Maya, op de fiets naar de Fuentes Georginas geweest. Een steile tocht langs akkers de bergen in die werd beloond met een heerlijk bad in natuurlijk warm bronwater.

Vrijdagnacht om kwart voor twaalf verzamelden we ons voor de school voor een Full Moon Hike. We hebben in zes uur met een grote groep de vulkaan Santa Maria beklommen onder de volle maan. De tocht was ontzettend zwaar en steil en daarbij kreeg Elke onderweg ook nog last van de voorspelde diarree.. Maar het meemaken van de zonsopgang vanaf de top van de vulkaan en het zien van de uitbarsting van Santiagito (de actieve vulkaan ernaast) was al het afzien waard. De warmte van de opkomende zon en de warme chocomel die de gidsen voor ons maakten laadden ons weer op voor de afdaling (nóg 5 uur lopen!). Op zaterdag om 1 uur ‘s middags waren we weer thuis en zijn we na de lunch in slaap gevallen om de volgende ochtend om half 10 pas weer op te staan.

Gaat alles goed daarzo in Nederland? Wij ontvangen hier geen enkel nieuws dus weten het ook niet als de oorlog is uitgebroken of de koningin is overleden... Diganoslo!!

¡Hasta luego amigos!

Voor Piet: ‘Guatemala’ werd vroeger geschreven als Guatemalan en komt uit een oude taal, het Nahuatl. De betekenis is ‘tierra de bosques’ oftewel ‘land van bossen’. Nu zijn er echter niet zoveel bossen meer.
Voor geinteresseerden: ‘Quetzaltenango’ betekent plaats van de Quetzal (de nationale vogel). In het Ki’ché, een van de Maya talen, heet de stad Xelaju (in het kort Xela). Dit betekent ‘bajo los diez cerros’ in het nederlands zoeits als ‘onder de tien bergen’.  De stad Xela ligt namelijk in een dal tussen 10 bergen.