Bula!

20 april 2008 - Nadi, Fiji

Terugkomen vanuit Fiji naar Auckland voelde echt als thuiskomen! Op het vliegveld stonden Dave en Aliese als ontvangstcommitee om ons naar huis te brengen, super lief!

Fiji heeft veel indrukken op me achter gelaten, vooral de eerste ander halve dagen waren even wennen. Het begon er ten eerste al bij dat het vliegtuig 2 uur vertraging had, en het hostel waar we sliepen een beetje dubieus was (de deur kon niet op slot bijvoorbeeld). De volgende ochtend vertrokken we vanuit Nadi naar Natadola Beach, dat het mooiste strand van Fiji zou moeten zijn. Het was er echter compleet uitgestorven, het regende en we kwamen voor het eerst in aanraking met de armoede van het eiland. Kinderen in kapotte kleren wilden graag hun sieraden aan ons verkopen. De toeristische treinrit die we vanaf daar maakten liet een nog diepere indruk achter, omdat we dwars door armoedige dorpjes reden, met veel te dunne kindertjes en zelfgemaakte 'huisjes'. S'avonds zijn we dus al vroeg uitgeput van de vele indrukken die de eerste dag niet al te positief waren.

Die nacht slapen we in een leuker hostel in Korotogo met een jongen uit Bangladesh die samen met de eigenaar de hele dag (en nacht) tv kijkt. We besluiten nog een nachtje te blijven en te genieten van het zwembad en het prachtige strand om de eerste dag een beetje te laten bezinken. We hebben nog amper andere toeristen gezien, maar komen er die dag snel achter dat die allemaal in mega-resorts zitten. Wij maken gebruik van de goedkope maar prima accomodaties, en gaan dan naar de resorts om van de gemakken gebruik te maken: cocktails en strandstoelen, prima geregeld! Het lijkt of Fiji in twee werelden is opgedeeld: Paradijs voor toeristen in de resorts, en het gewone, vrij armoedige leven van de locals.

Zo reizen we met behulp van de Lonely Planet (populaire reisgids) the 'Coral Coast' af met goedkope lokale bussen met open ramen over de 'Queensroad'. Fiji heeft twee 'grote' wegen: Queensroad loopt via de zuidkust van Lautoka naar Suva (de hoofdstad) en Kingsroad (slechts gedeeltelijk verhard) loopt via de noordkust van Suva naar Lautoka. Het wordt ons afgeraden om met het openbaar vervoer over de Kingsroad te rijden omdat het net regenseizoen is geweest en de wegen dus slecht zijn en de kans dat de bus vast komt te zitten groot. Ons doel voor nu is dus om de hoofdstad Suva te bereiken en onderweg te stoppen in mooie plaatsjes.
In Pacific Harbour boeken we een activiteit die ons met bootjes over de Navua River eerst naar een dorpje brengt waar de bewoners hun traditionele dans, eten, kunst en manier van leven aan toeristen laten zien. Hier drinken we onze eerste Kava (drankje gemaakt van de wortel van een plant en gebruikt in speciale ceremonies). Daarna gaan we verder met de boot naar een kleine waterval, en klimmen langs de stroom omhoog waar we onder de grote waterval zwemmen. Een leerzame en avontuurlijke dag!
De hoofdstad, Suva, valt me erg mee aangezien het toch de hoofdstad van een derde wereld land is, maar ik voel me er geen moment onveilig. We nemen dan ook braaf, zoals de Lonely Planet adviseert, de taxi terug naar het hostel nadat we naar de film zijn geweest ... ook al is het pas 7 uur. Volgens de Lonely Planet neemt iedereen er vanuit veiligheidsoverweging zelfs voor 300 meter een taxi zodra het begint te schemeren... 

De laatste twee nachten verblijven we op het Robinson Crusoe Island in een (almost) all-inclusive resort dat het hele eiland in beslag neemt. Het is een geweldig 'back to basic' resort met douches waar je zelf het water met een emmer in een andere emmer-met-sproeikraan moet gieten, die vervolgens met een touw omhoog moet hijsen: en daar is je koude douche!! Geweldig :). De crew is erg entertainend en we kunnen de hele dag door dingen doen zoals snorkelen (mijn eerste keer!! was super leuk ookal zagen we niks echt bijzonders) kayaken, volleyballen, massage, krab-racen, zwemmen, zonnen etc. En het eten was er heerlijk. Vooral de Papaya en de Ananas die hier tenminste echt lekker zoet is. Er komen vooral veel jongeren op het eiland af die op doorreis zijn en een wereldreis aan het maken zijn. Leuk om een beetje onder leeftijdsgenoten te zijn, jammer dat de meeste gasten een beetje verveeld zijn, het eigenlijk gehad hebben met reizen en naar huis willen, of verwend zijn door al het andere wat ze meegemaakt hebben....  en ze dus veelal op bed of op het stand liggen en zeuren over dat het eten niet lekker is (!?).

Ik heb erg van dit eiland genoten en het was een relaxte, paradijselijk afsluiting van 10 dagen Fiji.... op de muggen na!!!

Ik heb erg weinig foto's van de steden/dorpjes en de landschappen omdat we ons bezwaard/onveilig voelden als we de hele tijd met onze camera rond liepen te zwaaien... De foto's laten dus vooral de Paradijs kant van Fiji zien.

Komende weken krijg ik het erg druk met school (omdat ik in het weekend naar Wellington ga... eigen schuld dus weer, haha) en dinsdag komen pappa en mamma al!! Ga nu lekker slapen en me morgen pas druk maken over school, de was etc.

Pap, mam en luuk: bedankt voor jullie trouwe wekelijkse kaart die ook nu weer op me lag te wachten en een fijn welkom thuis gevoel gaf!

Kusjes voor iedereen :) 

Foto’s

7 Reacties

  1. Annie:
    20 april 2008
    Leuk berichtje. Weer veel meegemaakt, ook goed om die armoede toch te zien. Relativeer je je eigen dingen weer. Wel triest dat veel vakantiegangers zo sloom bezig zijn.
    Over een week zitten pap en ik in het vliegtuig. Yes! Tot gauw.
    groet,
    Annie
  2. Berry:
    22 april 2008
    Ha Elke,
    Wat jij allemaal al meegemaakt hebt in die paar maanden heb ik in mijn hele vijftigjarige leven nog niet meegemaakt.
    Chapeau.
    Groetjes van je peettante
  3. Berry:
    22 april 2008
    Ha Elke,
    Wat jij al allemaal hebt meegemaakt in die paar maanden heb ik mijn hele vijftigjarige leven nog niet meegemaakt.
    Chapeau.
    Liefs, je peettante
  4. Neetje:
    24 april 2008
    heej
    Weer een tof (en jaloersmakend) verhaal :)!
    Ik kan me goed voorstellen hoe gek t is om de rijke mensen te zien zeuren, terwijl de meeste mensen gewoon erg arm zijn.
    Bedankt voor je kaart!
    En veel plezier als je ouders er zijn :). Kan me voorstellen dat t erg fijn is om alles daar wat meer te kunnen delen met mensen die dichtbij je staan.
    xxx
    xxxx
  5. Tom:
    25 april 2008
    Hey Elke, vandaag weer even alle reisblogs gelezen om up to date te raken, beetje druk gehad. Maar supergave verhalen hey, ook herkenbaar, Bay of Islands (Russell, Paiha, Whangarei). Trouwens een beetje zuur maar wel goed dat je op Fiji beetje de armoede tegenkwam, hoort er ook bij en is vanuit antropologisch aspect ook wel goed om mee te maken denk ik.

    Anyway, ik ben nog steeds stikjaloers en wil zseker nog een keertje terug naar Nieuw-Zeeland, misschien verstop ik me wel in een van de koffers van je ouders, lol ;). Nog heel veel plezier en blijf die foto's plaatsen, ik (en inmiddels ook mn moeder) genieten ervan!

    Groeten
  6. emile linders:
    29 april 2008
    Dag Elke, leuk wat jij allemaal meemaakt. Ben best wel een beetje jaloers. Alles heeft twee zijden, zo ook Fiji, namelijk armoede en rijkdom. Goed om alle twee te zien en te ervaren. wanneer ik dit mail, zijn je ouders al aangekomen of komen vlug. Veel plezier met elkaar.
    Emile
  7. resie + harry:
    29 april 2008
    Hoi Elke,

    Wij volgen jouw verhalen vol enthousiasme. Fiji klonk ook weer erg avontuurlijk. Armoede meemaken is nooit leuk, maar ik denk dat je je als antropoloog ook van deze realiteit bewust moet zijn en je hier niet voor moet afsluiten. Dit leert je ook om de "luxe", waarin wij leven, met andere ogen te zien en te waarderen.
    Als het goed is zijn je ouders nu aangekomen. Ik wens jullie een goede tijd samen. Geniet er maar van en doe ze de hartelijke groeten voor ons.

    groetjes,
    Resie en Harry