Lake Taupo

Vrijdagavond besluiten we (Launo, Marlies, Marleen en ik) er op de gokken dat de auto van Marleen (die nog maar een maand mag rijden en er vaak ineens mee op houdt of uberhaupt niet wil starten..) het morgen doet, en anders gaan we liften richting Taupo. Lake Taupo is het grootste meer van NZ, en we willen graag de Tangariro Crossing doen, een 8 uur durende wandeling, in de bergen in het National Park.

Nadat we toch de AA hebben moeten bellen om de auto te ´jumpstarten´ rijden we vrolijk de berg af richting snelweg als we ineens wegslippen, een rondje draaien en stil komen te staan tegen de heuvel langs de weg. Wow! Mijn eerste auto ongeluk, en de eerste keer dat ik mijn gordel echt in gebruik voelde...heftig. Marleen springt uit de auto om te kijken wat de schade is... alleen de nummerplaat aan de voorkant heeft een deuk..... en heeft zich een gedeelte van de flora toegeeigend (zie foto). Verder verloopt de reis zonder problemen, alleen durven we de motor niet meer af te zetten en we tanken (en rekenen af) met de motor draaiende, terwijl mensen toch wel een beetje gek naar ons en onze nummerplaat kijken...

We komen redelijk vroeg aan in Taupo en maken een mooie 1,5 uur durende wandeling naar de Huka Waterfalls. In Taupo nemen we een 4persoons kamer in het hostel Go Global, dat boven een gezellig uitziend cafe zit... waar we dus s'avonds tot 3 uur op de dansvloer te vinden zijn! De eigenaar had ons het slechte nieuws gebracht dat het het hele weekend te slecht weer zou zijn om de Tangariro Crossing te doen, dus we hoeven niet vroeg op...

Als het openbaar vervoer weer eens tegenvalt (duur en weinig) proberen we zondag of de auto van Marleen er vandaag zin in heeft, en jawel hij doet het de hele dag zonder problemen! We rijden richting het National Park waar de wandeltocht ligt om toch een idee van de omgeving te krijgen. Als we bij het uiteinde van de wandeling gaan kijken, zien we dat er toch mensen uit komen gewandeld en dat we het dus best hadden kunnen doen, balen!

Maandag gaan we raften wat erg gezellig en nat en koud was, maar niet zo spectaculair als ik had gehoopt. We wilden eigenlijk een heftigere rivier doen, maar daar stroomde niet genoeg water doordat het niet genoeg geregend had. Te slecht weer voor de crossing, en te goed voor het raften, haha. De rivier en de natuur er omheen waren erg mooi om te zien en we kwamen geen mens tegen!

Op de terugweg naar huis rijden we langs The Craters of the Moon, een 'thermal area' waar op meerdere plaatsen stoom uit de grond komt. Rondom Taupo zijn meer van deze plekken en een groot gedeelte van de stroom van NZ wordt daar opgewekt. Er loopt een pad door het gebied, waarop je in een uur over de vlakte tussen alle gijsers doorgeloodst wordt. Het voelt echt alsof je in een sprookjesbos beland bent :).

Gisteren weer een interessante documentaire gezien, dit keer over biodynamische agricultuur in India: 'How to save the world'. Ben langzaam vegetarier aan het worden... en dat zou ook nog wel eens richting veganistisch kunnen gaan...:S
We'll see.